Odbiorcą działań psychoterapeutycznych mogą być także dzieci i młodzież. Jest to forma terapii dedykowana dla dzieci oraz młodzieży do lat osiemnastu. Jej forma oraz sposób prowadzenia są odpowiednio dostosowane do najmłodszych pacjentów. Nieodłącznym elementem psychoterapii dla najmłodszych jest m.in. zabawa. Stanowi ona istotny element budowania relacji terapeutycznej z terapeutą oraz pozwala dziecku nabyć poczucie bezpieczeństwa i zaufania.
Psychoterapia dzieci i młodzieży skierowana jest głównie do najmłodszych:
- przeżywających kryzysy,
- wykazujących trudności w adaptacji w szkole,
- wykazujących trudności w tworzeniu relacji z rówieśnikami,
- przeżywających stratę bliskich osób,
- będących w trakcie rozwodu rodziców,
- doświadczających depresji, lęków, chorób somatycznych będących dla nich sporym obciążeniem.
Psychoterapia dzieci i młodzieży to różnego rodzaju metody i techniki pomagania, które służą wspomaganiu zdrowego rozwoju dziecka i zdrowej relacji rodzice-dzieci. Różni się ona od psychoterapii osób dorosłych.
Pierwsze spotkanie odbywa się z rodzicami. Psychoterapeuta przeprowadza z nimi szczegółowy wywiad, który pozwala mu uzyskać istotne informacje o problemie oraz o funkcjonowaniu dziecka w jego środowisku domowym i rówieśniczym. Po zebraniu koniecznych informacji odbywa się spotkanie z dzieckiem w obecności jego rodziców lub w przypadku młodzieży bez rodzica. Ustalane są cele terapeutyczne i rozpoczyna się współpraca. To czas, kiedy terapeuta może poznać dany problem biorąc pod uwagę punkt widzenia dziecka oraz jego indywidualne cechy.
Psychoterapia oferuje nowe zasoby i może dać dzieciom/młodzieży oraz ich rodzinom umiejętności i perspektywy potrzebne do wytyczenia nowej ścieżki. Celem prowadzonych działań jest zmiana postrzegania siebie i swoich możliwości przez pacjenta. Terapia służy uwolnieniu od cierpienia, poprawie samopoczucia i zwiększeniu poczucia własnej wartości.
